موزه های باستان شناسی استانبول
موزه های باستان شناسی استانبول
موزه های باستان شناسی استانبول ( انگلیسی: İstanbul Archaeology Museums، ترکی: İstanbul Arkeoloji Müzeleri ) در واقع سه موزه در یک مجتمع هستند: موزه ی شرق باستان ( Eski Şark Eserleri Müzesi )، موزه ی عمارت کاشی کاری شده یا موزه ی هنر های اسلامی ( Çinili Köşk Müzesi ) و خود موزه ی باستان شناسی ( Arkeoloji Müzesi ) که در ساختمان اصلی قرار گرفته است.
ساختمان اصلی به دستور نقاش و باستان شناس، عثمان حمدی ساخته شده است. موزه جهت متوقف کردن انتقال خیل عظیمی از صنایع و اقلام از امپراتوری به اروپا و منزل دادن به اکتشافات کشور، در اواخر قرن 19 ام بنا نهاده شد. عثمان حمدی رئیس موزه بود. سریعا پس از افتتاح، حکمرانان محلی ای که در سراسر امپراتوری گسترده بودند اشیاء زیادی را به موزه ارسال کردند. امروزه، این موزه یکی از گرانبها ترین کلکسیون های اشیاء کلاسیک را به نمایش گذاشته است.
علاقمندان سفر به شهر استانبول میتوانند با مراجعه به وبسایت گلفام سفر وارد قسمت تور استانبول شده و تور مورد نظر خود را رزرو نمایندو
موزه ی شرق باستانِ موزه های باستان شناسی استانبول
هنگام ورود به مجتمع موزه ی شرق باستان اولین ساختمان در سمت چپ قرار دارد. بنا که در سال 1883 ساخته شده، قطعاتی از شبه جزیره ی عربی مربوط به دوران پیش از اسلام، بین النهرین ( عراق کنونی )، مصر و آناتولی ( عمدتا امپراتوری های هتیتی) را شامل میشود. بازدید از این موارد را از دست ندهید:
. کپی هتیتی از معاهده ی معروف قادش ( 1269 ) بین مصری ها و امپراتوری های هتیتی
. دروازه ی ایشتار متعلق به بابل باستانی مربوط به سلطنت بخت النصر دوم
. صفحات آجری لعابی که حیوانات مختلفی را به تصویر کشیده اند
موزه ی باستان شناسیِ موزه های باستان شناسی استانبول
موزه ی باستان شناسی در بزرگترین ساختمان مجتمع قرار دارد و شامل 4 طبقه است:
طبقه ی همکف: (ساختمان قدیمی) باستان شناسی کلاسیک، شامل کلکسیونی از مجسمه ها و مقبره های یونانی، هلنی و رومی. از موارد زیر حتما بازدید کنید:
مجسمه ای رومی از بِس، نیمه خدایی با قدرت و نیرویی پایان ناپذیر و محافظ در برابر نیروهای شیطانی
تعدادی مقبره متعلق به گورستان سلطنتی صیدا ( Sidon ) که در سال 1887 از زیر خاک درآورده شده اند
مقبره ی سنگی اسکندر ( مربوط به قرن 4 قبل از میلاد ) که او را در حال مبارزه با ایرانی ها نشان میدهد و یک صحنه ی شکار نیز بر روی آن نقش شده است
مقبره ی زنان سوگوار
طبقه ی همکف: کلکسیون های تراسیایی ( Thracian )، بیثینیایی ( Bithynian ) و بیزانسی و موزه ی کودکان که در آن اسب تروجانی قرار دارد که میتوانند از آن بالا بروند.
طبقه ی اول: استانبول در گذر قرن ها. مروری مرحله به مرحله از گذشته ی باستانی استانبول. حتما دیده شود:
یکی از سه سر مار برنزی متعلق به ستون افعی واقع در میدان اسب دوانی ( که اکنون بدون سر است )
قسمتی از زنجیری آهنی که در دوران امپراتوری بیزانس در امتداد تنگه ی بسفر تا شاخ طلایی آویزان میشد تا از ورود کشتی های متخاصم جلوگیری کند.
یک ناقوس ( قرن 14 ) از برج گالاتا
طبقه ی دوم: کلکسیون هایی از آناتولی و تروا
طبقه ی سوم: فرهنگ همسایه های آناتولی، یک گالری مختص به قبرس و سوریه-فلسطین
موزه ی عمارت کاشی کاری شده ی موزه های باستان شناسی استانبول
سومین و آخرین ساختمان مجتمع، عمارت کاشی کاری شده ی سلطان محمد فاتح است. عمارت در سال 1472 ساخته شده و یکی از قدیمی ترین نمونه های معماری مدنی عثمانی در استانبول است. کلکسیون نمایش داده شده در 6 اتاق و یک سالن این موزه، شامل ظروف چینی و سرامیک های مختلفی مربوط به دوران عثمانیان و سلجوقیان است.
تاریخچه ی موزه های باستان شناسی استانبول
از آنجاییکه در قرن 19 ام بسیاری از دولتمردان به دلیل تحصیل کردن و سفر در معرض ایده های غربگرا قرار گرفته بودند، تلاش برای مدرن کردن امپراتوری عثمانی در این قرن آغاز شد. درخواست تاسیس یک موزه ی امپراتوری به این دلیل مطرح شد که چندین مهره ی اصلی عرصه ی سیاست عثمانی با موزه ی لوور پاریس آشنایی پیدا کرده بودند. زمانیکه سلطان عبدالعزیز ( دوران سلطنت 1876-1861 ) در تابستان سال 1867 از موزه های باستان شناسی پاریس ( 30 ژوئن تا 10 جولای 1867 )، لندن ( 12 تا 23 جولای 1867 ) و وین ( 28 تا 30 جولای 1867 )، بازدید نمود، تحت تاثیر آن ها دستور ساخت یک موزه ی باستان شناسی مشابه در استانبول را داد.
با سر کار آمدن یک رئیس جدید برای وزارت آموزش، تصمیم به تاسیس یک موزه ی امپراتوری در سال 1869 تصویب شد اما در پی استعفای رئیس جدید و کمبود بودجه، این تصمیم منحل شد.
احمد وفیق پاشا به عنوان وزیر آموزش در سال 1872، برای بار دوم ریاست موزه را دایر کرد و تاریخ دان، باستان شناس، کتیبه شناس و نقاش آلمانی، دکتر فیلیپ انتون دثیر ( Dr. Phillip Anton Dethier ) را در این منصب استخدام کرد. او در جمع آوری اشیاء تاریخی به قدری موفق بود که ایده ی ساخت موزه ای با هدف مشخص نظر ها را به خود جلب کرد.
زمانیکه دثیر در سال 1881 درگذشت، نقاش و باستان شناس، عثمان حمدی بی در همان سال به این سمت منصوب شد.
محل ساخت موزه ها بخشی از باغ های خارجی کاخ توپکاپی بود. در سال 1891 فرمان داده شد موزه تحت نام "موزه ی امپراتوری" ( ترکی عثمانی: Müze-i Hümayun، ترکی: İmparatorluk Müzesi ) تاسیس شود. اولین متصدی و موسس موزه عثمان حمدی بی بود. از زمانیکه حکم سلطنتی با مضمون محافظت از اقلام فرهنگی در امپراتوری عثمانی به مرحله ی اجرا رسید، فرمانداران استان ها اقلام یافته شده را به پایتخت میفرستادند. به این طریق کلکسیون بزرگی برای موزه جمع آوری گشت.
در صدمین سالگرد تاسیس در سال 1991، موزه جایزه ی شورای اروپا را برای نوسازی های صورت گرفته در سرسراهای طبقات پایینیِ ساختمان اصلی و نمایشگاه های جدید در دیگر ساختمان ها، دریافت کرد.
بنای ساختمان اصلی توسط عثمان حمدی بی در سال 1881 آغاز شد و عمارت ساختار نئو کلاسیک کنونی اش را در سال 1908 به دست آورد. معمارِ بنا، الکساندر والری ( Alexander Vallaury ) بود ( او همچنین هتل پرا پالاس در استانبول را طراحی کرده است ). طراحی نمای جلویی ساختمان از مقبره ی سنگی اسکندر و مقبره ی زنان سوگوار الهام گرفته شده است. این ساختمان یکی از سازه های برجسته به سبک نئو کلاسیک در استانبول است.
موزه ی شرق باستان در سال 1883 به دستور عثمان حمدی بی به عنوان مدرسه ی هنر ساخته شد. بعد ها این بنا به موزه تبدیل و در سال 1935 افتتاح شد. در سال 1963 ساختمان بر بازدید کنندگان بسته شد و در سال 1974، پس از مرمت فضای داخلی بازگشایی شد.
عمارت کاشی کاری شده به دستور سلطان محمد دوم در سال 1472 ساخته شد. این بنا یکی از قدیمی ترین سازه های دارای معماری مدنی عثمانی در استانبول میباشد و بخشی از باغ های بیرونی کاخ توپکاپی بوده است. بین سال های 1875 و 1891، قبل از اینکه کلکسیون به ساختمان اصلی تازه ساز منتقل شود، از عمارت کاشی کاری شده به عنوان موزه ی امپراتوری استفاده میشد. در سال 1953 درهای بنا به عنوان موزه ی هنرهای ترکی و اسلامی به روی عموم گشوده شد و بعدها با موزه ی باستان شناسی استانبول تلفیق گشت
علاقمندان به سفر میتوانند به وب سایت آژانس مسافرتی گلفام سفر مراجعه نموده و تور مورد نظر خود را رزرو نمایند.